علاقه به تولید فیلم و سریال درباره خاندان پهلوی را ظاهراً باید یک پروژه جدید در صنعت فیلم و سریال‌سازی امریکا بدانیم. پس از آنکه شرکت فیلمسازی نتفلیکس که در بخش نمایش خانگی فعال است، اعلام کرد در حال پیش‌تولید سریالی با موضوع خاندان پهلوی در ایران است، حالا خبر می‌رسد که هالیوود نیز درصدد است فرح پهلوی، همسر شاه مخلوع ایران را سوژه یک فیلم مستند کند.
همزمان با انقلاب اسلامی در ایران که منجر به فرار محمدرضا به همراه همسر و فرزندانش به خارج از کشور شد، افکارعمومی جهان ذهنیتی به شدت منفی از شاه ایران داشتند، اما امروزه پس از گذشت بیش از ۴۰ سال از آن رویداد نسل جدید در غرب احتمالاً ذهنیتی از جنایات و عملکرد سیاه خاندان پهلوی در ذهن ندارد و همین مسئله فرصت خوبی برای لابی‌های صهیونیستی ایجاد می‌کند تا با حمایت‌های مالی، تولید فیلم و سریال درباره این خاندان را کلید بزنند. البته بعید است سازندگان چنین آثاری به‌طور مستقیم و واضح پای کار سفیدنمایی از این خاندان بیایند. با این حال باید منتظر ماند و دستپخت تصویری صنعت فیلمسازی غرب در این‌باره را دید و قضاوت کرد.
در حالی که اکثر ساخته‌های هالیوود با موضوع ایران با محوریت تخریب تاریخ کشور بوده، این‌بار سینمای امریکا درصدد ساخت یک اثر در رابطه با فرح دیبا، همسر شاه مخلوع ایران است و این اتفاق مورد استقبال دیبا نیز واقع شده است.
ساخت آثار سینمایی با محوریتی سیاسی ـ تاریخی جزئی مهم از گونه‌های فیلم‌های سینمایی هستند، گونه‌هایی که هر کدام هدفی را دنبال می‌کنند.
یک مستند بر اساس زندگی دیبا در دست ساخت است که تصویربرداری آن تا پایان سال میلادی جاری در واشینگتن ادامه خواهد داشت. ساخت این مستند باعث استقبال همسر شاه مخلوع ایران شده است.
استیون اسپیلبرگ، کارگردان نامدار هالیوود، سینما را به دستگاهی اجتماعی تعبیر می‌کند و می‌گوید: «سینما قدرت بی‌نظیری در شکل‌دهی به نظرات و اعتقادات دارد. فیلم‌ها می‌توانند ما را به تأمل وادارند و حتی نظراتمان را تغییر دهند.»
همین کارایی است که سینما را برای دولت‌ها مهم جلوه می‌دهد، ابزاری برای نشان دادن آن چیزی که می‌خواهند به آن توجه شود.
«تولد یک ملت»، ساخته دی‌دبلیو گریفیث شاید شروعی بر مسیر فیلم‌های سیاسی بود. فیلمی با موضوع جنگ داخلی امریکا و دوران بازسازی بعد از آنکه به شدت بحث‌برانگیز بود و به دلیل نمایش نژادپرستی و حمایت از تفکرات برتری‌طلبانه سفیدپوستان، انتقادات زیادی را به دنبال داشت.
بعد‌ها هالیوود به‌عنوان غول بزرگ فیلمسازی جهان مسیرش را مبتنی بر تفکرات دولت امریکا ادامه داد.
ساخت مستند‌هایی از این دست باعث شگفتی مخاطب نخواهد بود، چراکه اهمیت ایران در تفکرات واشینگتن باعث شده ایران به یکی از موضوعات فیلم‌های سینمای امریکا تبدیل شود و بیش از ۱۰ فیلم سینمایی هالیوودی به شکل مستقیم و غیرمستقیم به ایران اشاره کنند.
فیلم سینمایی Not Without My Daughter ساخته سال ۱۹۹۱ به‌نوعی اولین فیلم هالیوودی با محوریت ایران است. این فیلم داستان زنی امریکایی را به تصویر کشیده که به همراه دخترش از ایران فرار می‌کنند.
اوج ساخته‌های ضدایرانی هالیوود مربوط به فیلم ۳۰۰ است، ساخته سال ۲۰۰۶ که داستانی غیرواقعی، ایرانی‌ستیز و توهین‌آمیز را از نبرد ترموپیل و مبارزه بین سپاه ایران و یونان نشان می‌دهد.
روایت‌های توهین‌آمیز و غیرواقعی از تاریخ ایران چندین بار در هالیوود تکرار شده است. سینمایی Alexander ارتباط مستقیمی با ایران ندارد، اما بخشی از فیلم مربوط به لشکرکشی اسکندر مقدونی به ایران است.
مریلا زارعی، بازیگر ایرانی در یک مصاحبه به انتقاد از سینمای هالیوود پرداخت و اعلام کرد: «فیلم‌های ضدایرانی بسیاری در هالیوود تولید شده‌اند که به‌طور غیرواقعی تصویری منفی از ایران ارائه می‌دهند.»
او تأکید داشت این تصویرسازی‌ها بر برداشت‌های جهانی تأثیر می‌گذارند و به افزایش ایران‌هراسی دامن می‌زنند.
قبل از زمزمه‌های ساخت مستند فرح دیبا نیز اخباری مبنی بر تولید سریالی تحت عنوان «آخرین شاه» براساس زندگی محمدرضا پهلوی در دست ساخت منتشر شده بود، سریالی که از مجموعه تلویزیونی «تاج» از شبکه نتفلیکس که درباره خاندان سلطنتی بریتانیاست، الهام گرفته شده است. ساخت این سریال نیز مورد استقبال خانواده پهلوی واقع شده است.
منبع: روزنامه جوان
