به گزارش تابناک؛ ظرفیت ایران برای صادرات نفت در سطح بین‌المللی به دلیل تحریم‌های بین‌المللی به‌ویژه تحریم‌های اعمال‌شده توسط ایالات متحده به شدت محدود شده است. این امر منجر به کاهش شدید درآمد و جلوگیری از سرمایه گذاری خارجی و انتقال دانش گردیده است که برای توسعه تولید ضروری است. محدودیت‌های زیادی در توانایی ایران برای افزایش تولید نفت وجود دارد.
تولید نفت خام ایران تا ژانویه ۲۰۲۴ به ۳ میلیون و ۱۶۳ هزار بشکه در روز رسید که نسبت به تولید ۳ میلیون و ۱۶۸ هزار بشکه در روز دسامبر ۲۰۲۳ کاهش اندکی نشان می دهد. این میزان به‌طور قابل‌توجهی کمتر از ۴ میلیون و ۳۷۶ هزار و ۱۹۴ بشکه در روز تولید ایران در سال ۲۰۱۶ است. داده های اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) نشان می دهد که ایران در سه ماهه سوم سال ۲۰۲۳ روزانه ۲.۹۳ میلیون بشکه نفت خام بدون احتساب میعانات گازی تولید کرده است. با این حال، وزیر نفت ایران، در نوامبر ۲۰۲۳ اعلام کرد که ایران ۳.۴ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند که نشان‌دهنده پتانسیل افزایش ظرفیت تولید است. علیرغم وجود چشم‌انداز مثبت برای افزایش تولید نفت، چالش‌های مهمی از جمله تأثیر تحریم‌های جهانی با بخش نفت ایران، مواجه است.
تحریم ها تولید نفت ایران را به شدت کاهش داده و مانع از سرمایه گذاری بین المللی در این صنعت شده است. علاوه بر این، تنش های ژئوپلیتیکی و قوانین پیشنهادی در ایالات متحده برای تشدید تحریم ها علیه نفت ایران، چشم انداز صادرات نفت ایران را پیچیده تر می کند. بانک جهانی خاطرنشان کرده است که وابستگی شدید ایران به درآمدهای نفتی، ایران را در برابر شوک‌ها و تحریم‌های خارجی آسیب‌پذیر می‌کند.
در حالی که ایران به دنبال افزایش فرآوری نفت خام داخلی و تنوع بخشیدن به شرکای تجاری خود است، تحریم ها همچنان مانع دسترسی به سرمایه خارجی و فناوری لازم برای افزایش ظرفیت تولید می شود. در نتیجه، حتی در حالی که فرض شود پتانسیل‌هایی برای بخش نفت ایران وجود دارد، اما ایران موانع عمده ایجاد شده توسط پویایی‌های ژئوپلیتیک و تحریم‌ها را در نظر نمی‌گیرد که دستیابی به اهداف تولید را برای کشور دشوارتر می‌کند. این امر منجر به کاهش درآمد و جلوگیری از سرمایه گذاری خارجی و انتقال فناوری لازم برای توسعه تولید، شده است. محدودیت های بودجه ای و دسترسی محدود به فناوری های پیشرفته خارجی مانع پیشرفت بیشتر، می شود. علاوه بر این، کمبود گاز طبیعی مورد نیاز برای ازدیاد تولید نفت، حفظ و افزایش سطح تولید را با چالش مواجه می کند.
مسائل ژئوپلیتیکی مانند رقابت در بازار و تشدید تحریم ها، چشم انداز صادرات ایران را پیچیده می کند. تعادل مصرف انرژی داخلی با الزامات صادراتی مستلزم مدیریت موثر منابع برای دستیابی به هر دو هدف است. کسب منابع مالی، مدیریت استراتژیک منابع و پیمایش پویایی جهانی برای غلبه بر این چالش ها و گسترش ظرفیت تولید نفت ایران بسیار مهم است. در حالی که روندهای اخیر فضایی را برای رشد نشان می دهد، سطوح تولید آینده به مدیریت کارآمد منابع و سیاست های اقتصادی داخلی بستگی دارد. از طرفی احتمال رکود اقتصادی و از دست دادن رقابت پذیری بدون اصلاحات قابل توجه در چارچوب مالی و مشوق های سرمایه گذاری وجود دارد.
در وضعیت حاضر، پتانسیل نفتی ایران به دلیل تحریم‌ها، محدود کردن صادرات و دسترسی به منابع حیاتی محدود شده است. با این حال، پیشرفت‌های فنی، اصلاحات اداری، و موقعیت‌یابی استراتژیک، امیدی برای تاب‌آوری و رشد در بخش نفت ایران در میان شرایط چالش‌برانگیز است. محدودیت‌های بودجه و دسترسی محدود به فناوری‌های پیشرفته خارجی مانع پیشرفت بیشتر می‌شود. ایران ذخایر گاز طبیعی فراوانی دارد، اما قادر به استخراج گاز طبیعی مورد نیاز برای تولید نفت، به دلایل خاص خود نیست.
مشکل دیگر ایجاد تعادل بین مصرف انرژی داخلی با الزامات صادراتی است که برای رسیدن به هر دو هدف، نیازمند مدیریت موثر منابع است.
به طور کلی، به دست آوردن بودجه، مدیریت استراتژیک منابع، و هدایت ماهرانه پویایی جهانی برای غلبه بر این چالش ها ضروری است. اگرچه الگوهای اخیر، فضایی را برای توسعه نشان می دهد، اما مشخص نیست که ایران در پنج سال آینده چقدر نفت می تواند تولید کند. اگرچه صادرات، عمدتاً به چین، به سطح رکورد ۱.۲۹ میلیون بشکه در روز رسید، مدیریت کارآمد منابع و سیاست‌های اقتصادی داخلی تأثیر قابل‌توجهی بر تولید آتی خواهد داشت.
