به گزارش «تابناک» به نقل از بازتاب؛ در شرایطی که مردم در جستجوی کرهای با قیمت مناسب در سوپرمارکتها بودند، تولیدکنندگان ترجیح میدهند بازار داخلی را فدای صادرات کنند. در واقع، کرهای که به عنوان یک کالای اساسی در سبد غذایی خانوار ایرانی قرار دارد، به دلیل افزایش قیمت ارز و جذابیت بیشتر صادراتی، به جای تامین نیاز بازار داخلی، به بازارهای خارجی روانه میشود. این موضوع به ویژه با توجه به صحبتهای اخیر احمد خانی نوذری، معاون توسعه بازرگانی وزیر جهاد کشاورزی، که اعلام کرد: «افزایش قیمت ارز جذابیت صادرات کره را افزایش داده است»، بیشتر به چشم میآید.
افزایش قیمت کره؛ از ۴۸.۵۰۰ به ۵۵.۹۰۰ تومان در یک هفته
اما نکته قابل توجه این است که این افزایش قیمتها، تنها تحت تاثیر تحولات جهانی یا تغییرات ارزی قرار نگرفتهاند، بلکه به نظر میرسد این وضعیت به عمد توسط تولیدکنندگان به منظور افزایش سود و فشار بر بازار داخلی ایجاد شده است. طبق اطلاعات موجود، قیمت هر کره ۱۰۰ گرمی از ۴۸.۵۰۰ تومان در هفته گذشته به ۵۵.۹۰۰ تومان افزایش یافته است و کره ۵۹ گرمی نیز از ۲۳.۵۰۰ تومان به ۳۲.۸۰۰ تومان رسیده است. این تغییرات قیمت در مدت کوتاهی نشان میدهد که نظارت و کنترل بازار داخلی به درستی انجام نمیشود و به نوعی میتوان این افزایش قیمتها را به سوءاستفاده از بحران کنونی نسبت داد.
کمبود کره؛ حربهای برای افزایش قیمت
به نظر میرسد که تولیدکنندگان با کمبود کره در بازار داخلی دست به بازیهای اقتصادی زدهاند تا قیمتها را به شکلی غیرمنطقی بالا ببرند. روندی که بارها در بازار ایران شاهد آن بودهایم. هنگامی که یک محصول کمیاب میشود، تولیدکنندگان و واردکنندگان میتوانند با ایجاد فشار بر بازار، قیمتها را افزایش دهند و در نهایت سود خود را بیشتر کنند. این مسئله به وضوح نشاندهنده ضعف در مدیریت بازار و نبود نظارت کافی است .
پاسخ مسئولان؛ امیدواری به کاهش صادرات در آینده نزدیک
در حالی که احمد خانی نوذری از وزارت جهاد کشاورزی پیشبینی کرده که «تا یکی دو هفته آینده حجم صادراتی کره کاهش خواهد یافت و وضعیت بازار داخلی بهبود خواهد یافت»، واقعیتهای میدانی وضعیت را چندان امیدوارکننده نمیسازد. با وجود این پیشبینیها، همچنان قیمتها در حال تغییر هستند و شاهد هیچ گونه تغییر ملموسی در وضعیت عرضه و تقاضا نیستیم.
این تناقضات میان وعدههای مسئولان و شرایط واقعی بازار، نشان از عدم هماهنگی و ضعف در سیاستگذاریهای اقتصادی دارد. آیا مسئله تنها به تغییرات نرخ ارز و جذابیت صادرات مربوط میشود، یا اینکه مدیریت ضعیف و عدم شفافیت در سیاستگذاریها عامل اصلی این بحرانها است؟
با توجه به آنچه در گزارشهای میدانی و تحلیلهای اقتصادی مشاهده میشود، روشن است که بازار کره، همچون بسیاری از کالاهای اساسی دیگر، دچار بینظمی و سوءاستفادههای اقتصادی شده است. این وضعیت نیازمند واکنش فوری از سوی مسئولان است تا با اصلاحات مدیریتی و نظارتی، از تکرار چنین بحرانهایی جلوگیری کنند. در غیر این صورت، نه تنها بازار کره، بلکه دیگر بازارهای اساسی کشور نیز در معرض نوسانات شدید قیمت و بحرانهای مشابه قرار خواهند گرفت.